Vandaag kijk ik niet in het water als ik langs de singel loop. Meestal werp ik er even een blik in. Maar nu niet. Vluchtig scheren mijn ogen over het wateroppervlak en laten dan meteen weer los. Vandaag kijk ik liever naar de tekenen van lente: de krokussen in het plantsoen, wat aarzelende katjes aan de wilg en de geparkeerde auto’s van de buurtbewoners die op de fiets naar hun werk zijn gegaan.
Ik loop naar museum Boijmans van Beuningenvoor de tentoonstelling Kunst van formaat, met grote werken vanaf de jaren vijftig.
No Comments.